Zout, gekleurd water, surrealistische landschappen en cowboys.

UYUNI

Nog een laatste keer je laten verwonderen door de schitterende Boliviaanse landschappen, moeten we gedacht hebben toen we de South-Western loop (zoals dat heet) boekten vanuit Uyuni naar Salar de Uyuni.  Maar eerst moesten we in Uyuni raken via de Panamerica vol gaten en putten.

Eens in Uyuni aangekomen was het er zo warm dat wat afkoeling welkom was. Maar als je in Uyuni een douche wil nemen moet je in het hostel om toestemming vragen. Uyuni ligt namelijk in een woestijn, waardoor het niet evident is om eventjes de kraan open te draaien en een douche te nemen. Eerst moet er een motor aangestoken worden die het water kan oppompen. Lang, koude douches zijn niet mogelijk en in een woestijn kan het warm zijn, zeer warm.

 We wilden dus zo vlug mogelijk vertrekken naar het welbekende Salar de Uyuni, de Salvador Dali desert en de lagunas coloradas. Met vier oudere metgezellen (2 fotoverslaafde Portugezen en een Spanjaard in zijn derde jeugd met zijn jong Boliviaans lief) en een sexy gids Bartholomeo zouden we de volgende drie dagen een jeep delen. Onze eerste stop werd het oude treinkerkhof, waar we ook onmiddellijk 20 andere jeeps vol toeristen ontmoetten, het zou dus een zeer toeristische driedaagse worden. Maar het was wel een raar zicht, grote locomotieven die staan te roesten midden in een immense zandvlakte.

Daarna redenen we door naar de echte zoutvlaktes. Overal zagen we zout om ons heen. Dat is slecht voor de cholesterol zou je denken, misschien wel ja, maar het is wel een fantastisch zicht. Het valt me moeilijk om het landschap te omschrijven. Surealistisch is misschien nog het beste woord, niet voor niets zagen we de Salvador Dali woestijn. We stonden midden op een zout bodem van een voormalige oceaan, de rotsten zijn versteende koraalriffen, de bergen rondom je waren vroeger heuvels rond de zee, eilanden staan er vol met de grootste cactussen die we ooit zagen, meren hebben er alle kleuren van de regenboog, zonsondergangen waren nog nooit zo romantisch en speciaal, sterren lijken veel dichter te staan, midden in een steenwoestijn staan er stenen bomen en leeuwekoppen, een bad nemen (na ons 2 dagen helemaal niet wassen) deden we 's morgens vroeg om 7u in een natuurlijke buitenpoel met warm geiserwater met zicht op flamingos, vicuña's en het schitterend landschap.  Degeisers lijken gebarsten aders waar warm bloed en stoom uitkomt en waarin je, als je goed luistert, het hart van de aardbol hoort in kloppen.



El cementerio de trenes



Werken in de zoutvlakten, een harde en niet benijdenswaardige job.

Zout klaar om op de frietjes te doen.

Klassieke fotos op de immense zoutvlakte.

De gigantische cactussen van Isla del Pescada

Zout is niet goed voor den moteur.



Romantisch...



Voormalige oceaanbodem vol versteende koraalriffen, surrealisme ten top.

Een actieve vulkaan (let op het rookwolkje linksboven)

Flamingos



Laguna Hedonia of stinkend meer.





Vicuñas (wilde lamasoort) met en zonder oren.



Frigoboxtoerist...

Even de arbol de piedra wat 'vette' geven.

Laguna Colorada

Geisers om 5u in de morgen.

Baden bij zonsopgang in geiserwater. Schitterend.



Laguna Verde



Rap even illegaal Chili binnengeslopen via de Atacama woestijn.

Salvador Dali woestijn

TUPIZA

Net als Macchu Pichu in Peru is Salar de Uyuni een 'must have seen' in Bolivia. En met dit wereldwonder en een half dagje op een paard in Tupiza eindigde ook onze reis in Bolivia en daarmee ook het echte authentieke, exotische en goedkope Zuid-Amerika.

Met een dubbel gevoel ruilden we Bolivia (via de grensovergang in Villazon waar we aan de Argentijnse zijde maar liefst 4 uur onder een loden zon stonden te wachten omdat hun machine om de mochillas te controleren defect was) voor Argentinie. Gedaan met iedere dag Pollo con arroz, Pisco Sour, boerinnetjes met twee vlechten in hun haar, koddige (soms met een geurtje) kleine indiaantjes, cocca, heerlijk fruit, bussen waar je een kruisteken zou slaan als je ze ziet, hoge bergtoppen en groene jungle.

Maar welkom de terrasjes, vrouwen in korte rokjes en hoge hakken, heerlijke chorizo van een halve kilo de man, assados, parrillas, wijn, Stella Artois, wc-papier en luxe bussen.

Argentinie zal ons nog verrassen...

Cow-girl in Tupiza

Poor (achter vier maand reizen wel), lonesome cowboy in de Quebrada de Palala.